Jakie są główne czynniki wpływające na przyczepność rolniczych pojazdów gąsienicowych

Podstawową wartością rolniczy transporter gąsienicowy leży w jego doskonałych osiągach trakcyjnych i wyjątkowych możliwościach terenowych. Przyczepność jest głównym wskaźnikiem wydajności pracy w terenie i nośności pojazdu gąsienicowego. Określa, czy pojazd może pokonać opory jazdy i holować ciężki sprzęt rolniczy lub transportować pełny ładunek w złożonym terenie.

Czynniki źródła zasilania: charakterystyka mocy i momentu obrotowego silnika

Silnik jest źródłem napędu rolniczego transportera gąsienicowego. Jego wydajność bezpośrednio determinuje ostateczną wydajność wyjściową.

1. Moc znamionowa i rezerwa mocy

Moc znamionowa określa górną granicę poboru energii pojazdu w trybie pracy ciągłej. W przypadku transporterów gąsienicowych, które muszą pracować pod dużym obciążeniem przez długi czas, kluczowa jest wystarczająca rezerwa mocy. Duża rezerwa mocy oznacza, że ​​silnik może utrzymać wysoką prędkość i wyjściowy moment obrotowy nawet w przypadku napotkania krótkich okresów zwiększonego oporu (takich jak wspinanie się po zboczu lub poruszanie się po błotnistym terenie), dzięki czemu przyczepność nie spada gwałtownie.

2. Maksymalny moment obrotowy i charakterystyka momentu obrotowego

Moment obrotowy jest kluczową miarą siły uciągu silnika, przy czym maksymalny moment obrotowy zwykle występuje w zakresie niskich i średnich prędkości. Transportery gąsienicowe wymagają znacznego momentu obrotowego przy niskich prędkościach do ruszania, pokonywania wzniesień i pracy z dużymi ładunkami. „Twarda” krzywa momentu obrotowego (tj. moment obrotowy maleje powoli wraz z prędkością) zapewnia szerszy zakres stałej mocy, co skutkuje bardziej stabilną mocą wyjściową trakcji i mniejszą podatnością na zgaśnięcie silnika.

3. Technologia zasilania i wspomagania paliwem

W nowoczesnych silnikach wysokoprężnych zastosowano technologie takie jak wysokociśnieniowy układ Common Rail i turbodoładowanie, które bezpośrednio poprawiają efektywność spalania paliwa i objętość dolotu powietrza, znacznie zwiększając moc efektywną i gęstość momentu obrotowego silnika. Stanowi to podstawę zapewnienia mocnej przyczepności pojazdów gąsienicowych.

Czynniki układu napędowego: wydajność i dopasowanie

Układ napędowy to most łączący silnik z mechanizmem jezdnym. Jakość jego konstrukcji wpływa bezpośrednio na to, jak duży moment obrotowy silnika można przekształcić w efektywną siłę napędową.

4. Wydajność transmisji

Różne typy przekładni, takie jak mechaniczne, hydrostatyczne lub elektryczne, mają różną wydajność przekładni. Komponenty takie jak przekładnie, łożyska i pompy/silniki hydrauliczne generują straty energii podczas przenoszenia mocy. Wysoce wydajny układ napędowy minimalizuje straty mocy, dostarczając bardziej efektywną moc na koła napędowe i poprawiając przyczepność.

5. Wybór i dopasowanie przełożenia skrzyni biegów

Przełożenie przekładni określa maksymalne zwielokrotnienie momentu obrotowego i prędkość jazdy osiąganą przez koła napędowe. Projektując rolniczy pojazd gąsienicowy, należy wybrać odpowiednią przekładnię i serię przełożeń w oparciu o charakterystykę silnika i podstawowe warunki pracy, aby zapewnić wysoką przyczepność przy niskich prędkościach i dużym obciążeniu oraz odpowiednią prędkość jazdy podczas jazdy bez obciążenia.

6. Projekt układu kierowniczego

Mechanizmy kierownicze, takie jak mechanizmy różnicowe, hamulce ze sprzęgłem bocznym lub hydrostatyczny układ kierowniczy, redystrybuują siłę napędową, gdy pojazd skręca. Wydajne bezstopniowe przekładnie lub hydrostatyczne układy kierownicze minimalizują utratę przyczepności podczas kierowania i utrzymują ciągłą siłę napędową.

Mechanizm jazdy i czynniki powierzchniowe: interakcja toru z glebą

Jest to kluczowy czynnik decydujący o tym, czy przyczepność pojazdu gąsienicowego może zostać skutecznie „przeniesiona na podłoże”.

7. Przyczepność nawierzchni do nawierzchni

Przyczepność to tarcie pomiędzy podłożem a nakładką gąsienicy i jest podstawowym źródłem przyczepności. Przyczepność jest ściśle powiązana z rodzajem gleby, zawartością wilgoci, zagęszczeniem gleby i strukturą buta gąsienicy. Błotniste pola ryżowe i miękki piasek mogą powodować gwałtowny spadek przyczepności.

8. Śledź nacisk i powierzchnię kontaktu z podłożem

Nacisk na podłoże (nacisk na jednostkę powierzchni) określa stopień zagęszczenia gleby przez pojazd gąsienicowy. Większa powierzchnia styku gąsienic zmniejsza nacisk na podłoże i minimalizuje zapadanie się, poprawiając w ten sposób przyczepność i zmniejszając poślizg. Jest to podstawowa przewaga pojazdów gąsienicowych nad pojazdami kołowymi.

9. Śledź strukturę i wzór buta

Wzór klocków gąsienic (np. pojedynczy, podwójny, potrójny lub trójkątny) i wysokość zębów zostały zaprojektowane w celu zwiększenia przyczepności w określonych rodzajach gleby. Odpowiednia konstrukcja zębów gąsienicy skutecznie usuwa błoto, zapobiega zatykaniu rowków gąsienicy i utrzymuje stabilną przyczepność.

10. Masa pojazdu i rozkład obciążenia

Masa całkowita pojazdu i rozkład nacisku na osie wpływają na nacisk wywierany przez rolki gąsienicy na tor, co z kolei wpływa na dodatnie ciśnienie wywierane przez gąsienicę na podłoże. W dopuszczalnych granicach odpowiednia waga i dobrze umiejscowiony środek ciężkości pomagają poprawić przyczepność i maksymalną przyczepność.